- Parafia Świętej Rodziny

Sakrament Chrztu


Pan Jezus powiedział do Apostołów: Idźcie wiec i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. (Mt 28, 19)

A do Nikodema rzekł: Zaprawdę, zaprawdę mówię tobie, jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego. (J 3,5)

Chrzest święty jest fundamentem całego życia chrześcijańskiego, bramą życia w Duchu i bramą otwierającą dostęp do innych sakramentów. Przez chrzest zostajemy wyzwoleni od grzechu
i odrodzeni jako dzieci Boże, zjednoczeni
z Chrystusem oraz wszczepieni w Kościół.

Termin: do uzgodnienia z ks. Proboszczem


Zgłoszenie:

 Na kilka tygodni przed należy odbyć rozmowę do kancelarii parafialnej, by uzgodnić termin chrztu, podać dane personalne dziecka, rodziców i chrzestnych. Jest to też okazja skorzystania
z pierwszego pouczenia-katechezy chrzcielnej. Druga – odbywa się w dniu chrztu.

Dokumenty do chrztu dziecka:

- akt urodzenia z Urzędu Stanu Cywilnego,

- świadectwo sakramentu małżeństwa (jeżeli był zawierany poza naszą parafią),

- dane dotyczące rodziców chrzestnych (imię
i nazwisko, wiek, zawód, dokładny adres zamieszkania),

- rodzicami chrzestnymi mogą być wierzący
i praktykujący katolicy, którzy przyjęli sakrament bierzmowania, mogą przystępować do sakramentów świętych oraz stanowią moralny przykład dla dziecka (rodzice chrzestni spoza naszej parafii, dostarczają zaświadczenie ze swojej parafii, że mogą pełnić tę zaszczytną godność),

- rodzice, chrzestni i najbliżsi z rodziny przystępują do sakramentu spowiedzi oraz
w intencji dziecka przyjmują komunię świętą,

- chrzestni zatroszczą się o świecę i białą szatę,



CHRZEST OSÓB DOROSŁYCH

Kto przyjmuje chrzest, będzie zbawiony (Mk 16, 16)

Osoby dorosłe, które Duch Święty przez posługę Kościoła powołuje do życia według zasad Ewangelii mogą ubiegać się o przyjęcie chrztu w naszej wspólnocie parafialnej.

W tym celu powinny zgłosić się do kancelarii parafialnej.

Dokumenty wymagane przy chrzcie dorosłych

- metryka urodzenia z USC;

- zgoda Biskupa Ordynariusza na chrzest
/z prośbę o zgodę na chrzest osoby dorosłej występuje do Biskupa parafia po zakończeniu okresu przygotowań do chrztu/;


Przygotowanie do chrztu

Kandydat do chrztu musi odbyć specjalne przygotowanie do chrztu - okres katechumenatu.

Dzieci w wieku szkolnym od lat 7-miu powinny być przygotowywane pod kierunkiem swojego katechety szkolnego.

Przygotowanie osób dorosłych odbywa się
w Gdyni Orłowie przy kościele Matki Boskiej Bolesnej.

Podczas katechumenatu kandydat poznaje prawdy wiary, obowiązki życia chrześcijańskiego, uczy się modlitwy, a także dojrzewa do prawdziwego żalu za grzechy.


Chrzestny

Zgodnie ze starodawnym zwyczajem Kościoła człowiek dorosły nie może być dopuszczony do chrztu bez chrzestnego, wybranego ze wspólnoty chrześcijańskiej.

Ma on pomagać chrześniakowi, przynajmniej w ostatnich przygotowaniach do przyjęcia sakramentu, a po chrzcie dbać o jego wytrwanie w wierze i w chrześcijańskim życiu.

Chrzestny podczas udzielania chrztu: świadczy wobec wspólnoty Kościoła o wierze przyjmującego chrzest.

Chrzestny musi spełniać następujące wymagania:

- mieć ukończone 16 lat;

- być praktykującym katolikiem, który przyjął sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego: chrzest, bierzmowanie i Eucharystię;

- prowadzić życie zgodne z wiarą /nie może to być osoba, która żyje w związku niesakramentalnym/;

- przedstawić zaświadczenie wydane przez parafię miejsca zamieszkania, że może pełnić funkcję chrzestnego;
/osoby ochrzczone, należące do niekatolickiej wspólnoty chrześcijańskiej mogą pełnić jedynie funkcję świadka chrztu obok chrzestnego katolika/;

Sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego

Ponieważ przyjęcie sakramentu chrztu gładzi wszystkie grzechy i otwiera dostęp do pełni życia sakramentalnego we wspólnocie Kościoła osoba dorosła zazwyczaj od razu otrzymuje wszystkie sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego: bezpośrednio po chrzcie udzielany jest sakrament bierzmowania oraz uczestniczy
w Eucharystii przyjmując Komunię św.



SAKRAMENT MAŁŻEŃSTWA

informator dla narzeczonych



Młodzi Przyjaciele!



 Coraz częściej myślicie o wspólnej drodze w małżeństwie i rodzinie. Dziękujecie Bogu za czas na- rzeczeństwa, który utwierdził Was w przekona
niu, że Waszym powołaniem jest być poślubionym jedno dla drugiego, być wezwanym do budowania rodziny-Kościoła domowego.

 Zapewne wiecie, że zdolność kochania i bycia kochanym jest wielkim darem Boga, Ojca wszystkich ludzi. Trzeba o ten dar prosić w modlitwie osobistej i wspólnej.

 Pragnąć sakrament małżeństwa to pragnąć całym sercem, aby sam Pan jednoczył Was w intymnej wspólnocie życia i miłości.

 Małżeństwo to pewien wybór, decyzja: oto chrześcijanie – mężczyzna i kobieta – którzy się kochają, poślubiają się w Panu.  A więc, ta decyzja dojrzewa w wierze. Wybór Boga poprzez Wasz chrzest dokonał się dzięki  wierze innych. Natomiast wybór poprzez małżeństwo jest decyzją wyłącznie Waszą, w szczerości wobec Boga i  ludzi.



NARZECZEŃSTWO



 Przez cały okres narzeczeństwa trzeba się modlić o dobre rozeznanie i przygotowanie do spełniania przyszłych zadań w małżeństwie i rodzinie.

 Jest pewien ważny szczegół decydujący o powodzeniu życiowym dwojga. Otóż najcenniejszym prezentem weselnym jesteście dla siebie nawzajem Wy sami; w darze dochowanej czystości. Miłość małżeńska to dar z siebie wobec drugiej osoby. Dar ten kształtuje się w dojrzewaniu myśli i serca, ciała i ducha. Wyraźnym znakiem dojrzałości są zaręczyny, zawarte na kilka miesięcy przed ślubem.

 Na trzy miesiące przed ślubem zgłoście się do kancelarii parafialnej na rozmowę z Waszym duszpasterzem. On zaprosi Was i skieruje do uczestnictwa w spotkaniach formacyjnych dla narzeczonych odbywających się w parafii lub w dekanacie.



ROZMOWY  Z DUSZPASTERZEM



 Duszpasterz przeprowadzi z Wami rozmowę z okazji wypełniania protokołu przedślubnego, omawiając problematykę prawną dotyczącą małżeństwa katolickiego. Poprosi też o wymagane prawem dokumenty oraz o wyrażenie zgody małżeńskiej.

 Po sprawdzeniu zdolności i warunków koniecznych dla ważności zgody małżeńskiej duszpasterz ogłosi wspólnocie parafialnej zamiar zawarcia przez Was małżeństwa.

 O ile duszpasterz stwierdzi, że ktoś z Was nie korzystał z lekcji religii w szkole ponadpodstawowej, to powinien zobowiązać tę osobę do uzupełnienia wiadomości religijnych poprzez katechezy uzupełniające. Ksiądz poprosi Was o niezbędne do ślubu dokumenty.



NIEZBĘDNE DOKUMENTY



Dla Kościoła:

- aktualne świadectwo chrztu (tzn. nie starsze niż 6 miesięcy), zawierające adnotacje o bierzmowaniu i o stanie wolnym kandydata do małżeństwa,

- świadectwo z udziału w lekcjach religii w szkole podstawowej i ponadpodstawowej,

- świadectwo z uczestnictwa w konferencjach dla narzeczonych w dekanacie.



Dla skutków cywilnych:

- zaświadczenie stwierdzające brak okoliczności wyłączających zawarcia małżeństwa,

- dowód osobisty.



KIEDY ZAWRZEĆ MAŁŻEŃSTWO?



 Chrześcijanin żyje rytmem roku liturgicznego.
I tak, okres Adwentu i Wielkiego Postu mają charakter przygotowania i są dla chrześcijanina czasem nawrócenia i przemiany. Z tego względu należy wybrać inne okresy roku dla uroczystości weselnych.

 Celebracja liturgii zaślubin jest najważniejszym momentem dnia weselnego. Winna być starannie Przygotowana i uzgodniona z duszpasterzem.



DZIEŃ ZAŚLUBIN



 Sakrament małżeństwa winien być celebrowany w stanie łaski uświęcającej. Przystąpcie do ołtarza z czystym sercem, pojednani z Bogiem i bliźnimi, korzystając z sakramentu pokuty i pojednania. Obrzęd zawarcia małżeństwa jest ściśle określony, ale pozwala w pewnej mierze na Wasze w nim indywidualne zaangażowanie. Można więc uzgodnić z kapłanem celebrującym ślub:

- dobór przynajmniej jednego z dwóch czytań biblijnych, wybór formuły błogosławieństwa
i modlitwy,

- propozycje kilku intencji modlitwy powszechnej, zwłaszcza za swoich rodziców,

- możliwość złożenia daru ofiarnego na potrzeby duszpasterskie parafii.

 Nowi Małżonkowie mogą przyjąć Komunię św. pod postaciami Chleba i Wina, wyrażając w ten sposób znak pełnego uczestnictwa w Eucharystii, która jest Ucztą Pana.



UROCZYSTOŚĆ WESELNA



Dzień zawarcia małżeństwa jest uważany przez wszystkich jako dzień świąteczny. Dlatego przemyślcie i solidnie przygotujcie ten dzień w najdrobniejszych szczegółach:

- uroczysty i świąteczny klimat dnia zaślubin zależy w dużej mierze od skupienia, wrażliwości i zaangażowania wszystkich krewnych, przyjaciół i innych weselnych gości.

- punktualność narzeczonej, narzeczonego, świadków i krewnych jest pierwszym warunkiem szacunku dla wszystkich oraz chroni przed nerwowością,

- strój weselny narzeczonych winien być zgodny z tradycją, winien być w harmonii
z celebracją, którą sprawuje się w obecności Pana,

- śpiew i muzyka w liturgii głoszą chwałę Pana; w ich wyborze winno się brać pod uwagę te wartości, które wyrażają wiarę oraz pomagają obecnym w pełni uczestniczyć we Mszy św. Wykluczone są więc śpiewy, melodie i soliści opowiadający o ludzkiej tylko miłości.
W Eucharystii świątecznej pierwszeństwo mają śpiewy wspólnotowe.

- fotografie, filmy, video „zapisują w kadrze” historię nowej rodziny w jej początku; nie mogą jednak przysłonić celebrowanego misterium. Powinna to robić jedynie jedna osoba upoważniona przez Księdza Proboszcza na podstawie specjalnych kwalifikacji. Fotografowie i kamerzyści są proszeni o dyskretne zachowanie się w kościele i o nie zajmowanie miejsca w prezbiterium.





W DOMOWYM KOŚCIELE



 Warto pamiętać o tym, że łatwiej wcielać w życie idee domowego Kościoła w rodzinie, jeśli nowożeńcy od ślubu zaczną się modlić i pielęgnować zwyczaje chrześcijańskie, chociażby w czasie wielkich świąt roku kościelnego.

 Ojciec Święty Jan Paweł II tak mówił w  Łowiczu, 14.06.1999r: Drodzy Rodzice, dobrze wiecie, że nie jest łatwo w dzisiejszych czasach stworzyć chrześcijańskie warunki potrzebne do wychowania dzieci. Musicie czynić   wszystko, aby Bóg był obecny i czczony w waszych rodzinach. Nie zapominajcie o Wspólnej codziennej modlitwie, zwłaszcza wieczornej; o świętowaniu niedzieli i uczestniczeniu we Mszy świętej niedzielnej.

Jesteście dla swoich dzieci pierwszymi nauczycielami modlitwy i cnót chrześcijańskich
i nikt was w tym nie może zastąpić. Zachowujcie religijne zwyczaje i pielęgnujcie tradycję chrześcijańską, uczcie wasze dzieci szacunku dla każdego człowieka. Niech waszym największym pragnieniem będzie wychowanie młodego pokolenia w łączności z Chrystusem i Kościołem. tylko w ten sposób dochowacie wierności waszemu powołaniu rodzicielskiemu i potrzebom duchowym waszych dzieci...”



 Byłoby to wspaniale, gdyby Wasze dzieci przychodziły na świat w atmosferze modlitwy
i ducha chrześcijańskiego. To dzięki Waszemu autentycznemu świadectwu życia, będzie budzić się w nich chrześcijańska świadomość i wiara.

 Wprowadzanie religijnych zwyczajów nie powinno nastręczać większych trudności, gdyż oparte są one na naszej kulturze tysiącletniej i tkwią głęboko w duszy polskiego narodu. Będzie to przeżywanie swoistej katechezy rodzinnej, zakorzenionej w Ewangelii. Trud, jaki włożycie w realizowanie idei domowego Kościoła, zaowocuje w swoim czasie, zintegruje rodzinę i nada jej chrześcijańskie oblicze.

 Do takiego domu, który jawi się jako zaciszny port, zwłaszcza w dzisiejszym, burzliwym świecie, zawsze chętnie powracać będą Wasze dzieci.



Dążcie – Młodzi Przyjaciele – do takiego ideału, aby kiedyś wasza rodzina była małym sanktuarium, domowym Kościołem. Jaki będzie Kościół domowy, taki będzie parafialny, taki sam diecezjalny, a tym samym powszechny.  (Bp. J.Wysocki).



Wyznajcie wobec świata, jak biblijny Jozue: Ja sam i mój dom służyć chcemy Panu. (Joz 24,15).